Zamansız Kum Saati

Kum saati, içinde kum olan, altı üstü geniş, beli ince, bir sıvının veya çok ince taneli bir katının bir delikten geçerken daima aynı zamana ihtiyaç göstereceği ilkesine dayanarak çalışan zaman ölçme aracıdır. Kum saati haznesinde kumun yanı sıra zaman zaman pudra haline getirilmiş yumurta kabuğu, cıva ya da ince toz siyah mermer de kullanılmıştır. Camcılık becerisi geliştikçe, kumun doldurulduğu ağız da eritilerek kapatılmış ve nemlenerek akışın bozulması önlenmiştir.
Güneş saati, su saati, mum saati, kandil saati, gaz lambası saati ve kum saati, insanlık tarihindeki başlıca zaman ölçüm cihazları olmuş, ancak içlerinden en ikonik olanı kum saati olarak ön plana çıkmıştır. Kum saatinin ilk kez antik Yunanlılar ve Romalılar tarafından kullanıldığı düşünülmektedir. Tarihi kayıtlarda her iki kültürün de cam yapacak teknolojiye sahip olduğu bilinmektedir. Kum saatinin en karmaşık kısmı kum taneleridir. Çok köşeli yapıya sahip kumlar boğazdan geçememekte ve akış bozulmaktadır. Bu sebeple genel olarak yuvarlak taneli yapıda olan mermer tozu, nehir kumu, cam kesim tozu gibi maddeler kullanılmaktadır.
16. yüzyıldan günümüze bu saatler, sürekli zamanı ölçmek için değil, belirli bir sürenin başlangıcını ve bitişini göstermek için kullanılmıştır. Bununla birlikte 19. yüzyıla kadar doktorlar, eczacılar ve diğer tıp pratisyenleri, nabız ölçümü için bir dakikalık süreye sahip cebe sığan minyatür kum saatleri taşımıştır.
Kum saati üzerinde bulunan rölyef desenlerin tümü el işçiliği ile 24 ayar altın kullanılarak dekorlanmıştır.