Cumhuriyet Çanı

“Egemenlik ulusundur. Türkiye Büyük Millet Meclisi’nden başka hiçbir makam, ulusun alınyazısında etkin olamaz.” (Atatürk, 1923)
Atatürk, “Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir” diyerek 23 Nisan 1920’de Ankara’da Türkiye Büyük Millet Meclisi’ni toplamıştır. İttihat ve Terakki Kulüp binası, eksikleri tamamlanarak Meclis binasına dönüştürülmüştür. I. Dönem Silifke Mebusu Haydar Bey’in anlatımıyla, “Meclise kürsü gerekti. Ankaralı marangozlar omuzlarında tahtalar, ellerinde keserlerle gelerek uygun bir kürsü yaptılar. Kürsüye meclis çanı kondu…”

İstanbul Belediyesi tarafından 1911 yılında Osmanlı Mebusan Meclisi’ne hediye edilen meclis çanı, 16 Mart 1920’de İngilizlerin İstanbul’u işgal edip Meclisi Mebusan’ı basmasından sonra Ankara’da toplanacak mecliste kullanılmak üzere İstanbul’dan Ankara’ya getirilmiştir.

Ankara’da 23 Nisan 1920 Cuma günü öğleden sonra TBMM açılmasıyla çalmaya başlayan meclis çanı, “ulusal egemenliğin” hiç susmayacak sesi olmuştur. Türkiye’yi bağımsızlığa kavuşturan tüm kararlar, Türkiye’yi çağdaşlaştıran tüm devrimler onun sesiyle yankılanmıştır. Atatürk’ün 1927 yılında 6 gün 36 saat 33 dakika süren “Nutuk” adlı eserine ve meclisin bütün kararlarına tanıklık etmiştir. Cumhuriyetin 100. yılında da halkın mutlak egemenliğinin sesi olarak kulaklarımızda çınlamaktadır.

Cumhuriyet Çanı üzerinde Anıtkabir’in tavanlarını süsleyen stilize kilim desenleri kullanılmıştır. Böylece meclisi toplayan Atatürk’e, meclisin toplandığı Anadolu’ya ve halka gönderme yapılmıştır.

Cumhuriyet Çanı, el imalatı camdan üretilmiş,
üzerindeki rölyef desenlerin tümü ve metal
bölümü el işçiliği ile dekorlanmıştır.

Üretim adedi 2023 ile sınırlıdır.

“Sovereignty belongs to the nation. No other authority than the Turkish Grand National Assembly can be effective in the destiny of the nation." (Atatürk, 1923)
Atatürk convened the Turkish Grand National Assembly in Ankara on April 23, 1920, stating, "Sovereignty unconditionally belongs to the nation." The Union and Progress Club headquarters was converted into an Assembly building after resolving its deficiencies. The First Term Silifke Deputy Haydar Bey narrates: “The Assembly needed a lectern. Carpenters from Ankara came with wooden boards on their shoulders and hatchets in their hands to build a suitable lectern. An assembly bell was placed on the lectern…”

The assembly bell was first presented to the Ottoman Assembly in 1911 by the Istanbul Municipality. After British forces occupied Istanbul and raided the Ottoman Assembly on March 16, 1920, the bell was brought to Ankara from Istanbul to be used in the assembly to convene in Ankara.

The assembly bell was rung with the opening of the Turkish Grand National Assembly on Friday, April 23, 1920, in Ankara, symbolizing the voice of 'National sovereignty not to be ever silenced.' All the resolutions that led Türkiye toward independence and all the revolutions that modernized Türkiye echoed with the sound of this historic bell. It also witnessed Atatürk's "The Speech" in 1927, which lasted six days, 36 hours and 33 minutes, as well as all the resolutions of the Assembly. During the 100th anniversary of the Republic, the assembly bell is ringing in our ears as the voice of the absolute sovereignty of the Turkish people.

The 'Cumhuriyet Bell (Republic Bell)' features stylized rug patterns that adorn the ceilings of Anıtkabir. As a result, this unique design references Atatürk, who convened the assembly, Anatolia, where the assembly was convened, and the Turkish people.
The 'Cumhuriyet Bell (Republic Bell)' is produced from handmade glass, all relief designs on the product and the metal part are decorated by hand.