Yankı Gramofon

“Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir. " (Atatürk, 1923)

1877’de Thomas Edison, telgraf ve telefon üzerinde çalışırken madeni plaka üzerine ses kaydederek “fonograf”ı geliştirmiştir. 1885’te Graham Bell, fonografı “grafofon”a, 1887’de Emile Berliner de “grafofon”u “gramofon”a çevirmiştir.
İstanbul’a ilk kayıt ekibi 1900’de gelmiştir. 1903’ten itibaren tek yüzlü plaklar piyasaya sürülmüştür. Böylece gramofonun Türkiye macerası da başlamıştır.
“Fikirler ve inkılaplar sanatla yayılır” diyen Atatürk, tiyatroya, sinemaya, operaya giden, sergi gezen, müzik dinleyen gerçek bir sanatseverdir. Cumhuriyetle birlikte Türkiye’de sanata ve sanatçıya önem verilmiştir. Türk kadını sahneye çıkmıştır. 1924’te Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası ve Ankara Musiki Muallim Mektebi kurulmuştur. 1930’larda Halkevleri çok sesli müziği halka tanıtmıştır. Müzik ve sahne eğitimi için 1930’larda Bela Bertok, Eduard Zuckmayer, Max Reinhardt, Paul Hindemith ve Carl Ebert Türkiye’ye davet edilmiştir. C. Reşit Rey, H. Ferit Alnar, N. Kazım Akses, U. Cemal Erkin ve A. Adnan Saygın “Türk Beşleri” olarak ünlenmiştir. 1934’te Atatürk’ün isteğiyle Ahmet Adnan Saygun “Özsoy” operasını bestelemiştir. 1925’ten itibaren derleme gezileri yapılarak halk türküleri derlenip plaklara kaydedilmiştir. 1936’da Ankara Devlet Konservatuvarı, 1949’da Devlet Tiyatrosu ve Operası kurulmuştur. Bu sırada gramofon da yaygınlık kazanmıştır.
Gramofon Türkiye'nin modernleşme sürecinin bir parçası olmuş, teknolojik gelişmeyi ve çağdaş uygarlığın etkilerini yansıtmış, müziğin ulusal ve evrensel ezgilerini daha geniş kitlelere taşıyarak toplumsal aydınlanmaya hizmet etmiştir.
Cumhuriyet Müzesi’nde sergilenen bir gramofondan ilham alınarak tasarlanan Yankı Gramofon, Cumhuriyet aydınlanmasının sesini, sözünü, camın saflığıyla ve nostaljik bir yaklaşımla müzik severlerle buluşturur. Akıllı telefonlara uyumlu bu gramofon, istediği çalma listesini gramofon estetiği eşliğinde dinlemek isteyenlere unutulmaz bir deneyim sunmaktadır.
Geleneksel gramofon estetiğini modern teknolojiyle birleştiren Yankı Gramofon, el imalatı cam ve ahşap işçiliğiyle Paşabahçe Mağazaları için özel olarak üretilmiştir.

Üretim adedi 2023 ile sınırlıdır.

“A nation deprived of art has lost one of its life veins. " (Atatürk, 1923)
In 1877, Thomas Edison developed the phonograph by recording sound on metal plate while working on the telegraph and telephone. In 1885, Graham Bell changed the phonograph to the graphophone, which was subsequently converted by Emile Berliner to the gramophone in 1887.
The first recording team arrived in Istanbul in 1900. In 1903, single-sided records were introduced in the country. As a result, the adventure of the gramophone commenced in Türkiye.
Atatürk, who famously said, "Ideas and reforms spread through art," was a true art lover. He regularly attended the theater, cinema, and opera, visited exhibitions, and listened to music. Following the founding of the Republic, importance was given to art and artists in Türkiye. Turkish woman took to the stage. In 1924, the Presidential Symphony Orchestra and the Ankara Music Teacher's School were established. In the 1930s, Community Centers introduced polyphonic music to the public. Bela Bertok, Eduard Zuckmayer, Max Reinhardt, Paul Hindemith and Carl Ebert were invited to Türkiye to conduct music and stage instruction in the 1930s. C. Reşit Rey, H. Ferit Alnar, N. Kazım Akses, U. Cemal Erkin and A. Adnan Saygın became famous as the "Turkish Five." In 1934, at the request of Atatürk, Ahmet Adnan Saygun composed the opera "Özsoy." Starting in 1925, compilation trips were conducted with the country's folk songs compiled and recorded for posterity. Ankara State Conservatory was established in 1936 followed by the State Theater and Opera in 1949. Meanwhile, the gramophone became widespread.
As a part of Türkiye's modernization process, the gramophone reflected technological development and the effects of contemporary civilization. This major invention served social enlightenment by introducing both national and international music to wider mass audiences.
Inspired by a gramophone exhibited at the Republic Museum, the 'Yankı (Echo)' Gramophone combines the voice and word of the Republic enlightenment with the purity of glass to introduce this remarkable device to music lovers with a nostalgic approach. Compatible with today's smart phones, this unique gramophone offers an unforgettable experience to those who want to listen to their play-list accompanied by the aesthetics of a gramophone.
Combining traditional gramophone aesthetics with modern technology, the 'Yankı (Echo)' Gramophone was specially produced from handmade glass and wood for Paşabahçe Mağazaları.